Op 5 oktober was het exact 3 jaar geleden dat ik langsging bij de boekhouder om mijn btw-nummer aan te vragen. Daarmee was Studio TXT geboren en mijn doldwaze avontuur als freelance copywriter officieel begonnen.
Vorig jaar blikte ik al terug op mijn business B-day met een blogpost vol mijmeringen en een handvol tips. Dit jaar doe ik graag hetzelfde, maar op een iets andere manier. Het begin van een traditie? Wie zal het zeggen 😏
(voor wie het format herkent: ja, ik liet me inspireren door Flair)
Hé, Chloé-uit-2022, het is oké om…
1. Soms te denken dat uw buikgevoel kapot is
OK, da’s een leugen. Uw buikgevoel is niet kapot. En ik weet dat je dat ook niet écht denkt. Dat buikgevoel van u is beter dan gemiddeld ontwikkeld. Is het dan uit angst dat je er vaak niet naar luistert? Of toch gewoon koppigheid?
Als die ene klant weer eens belt en je instant buikpijn krijgt als je zijn naam op het scherm ziet verschijnen? Dan weet je diep van binnen eigenlijk al dat je die samenwerking best stopzet. Of als je na een kennismakingsgesprek alleen maar ‘meh’ kan denken? Dan zou je beter gewoon eerlijk zijn (tegen die potentiële klant, maar ook tegen jezelf) in plaats van tegen beter weten in toch een offerte op te maken.
‘MAAR NEE!’, roept uw hoofd dan richting uw buik, ‘het zal allemaal wel meevallen. En daarbij: ge kunt het geld wel gebruiken, toch? TOCH?!’
All I’m saying is: let daarmee op, Chloé uit 2022.
2. Soms te denken dat er niet genoeg taart is voor iedereen
Ja, uiteraard zijn er andere copywriters en communicatie freelancers. Ongetwijfeld competente mensen, die min of meer hetzelfde aanbieden voor ongeveer dezelfde doelgroep. Maar er zijn ook heel veel mensen die sukkelen met hun teksten. Die geen kaas gegeten hebben van communicatie. Die hun haren nog net niet uit hun hoofd trekken van frustratie telkens ze iets moeten schrijven. Bottom line: er is werk genoeg. Meer zelfs: de taart is zo groot dat iedereen een stuk kan krijgen.
Dus nee, wees gerust: ge hoeft niet naar de fitness om uw elleboogspieren extra te gaan trainen (oef!) Blijf maar gewoon doen wat je van nature zoveel beter afgaat: mensen die elkaar nodig hebben, ook effectief met elkaar verbinden.
What goes around, comes around enzo…
3. Uw home office af en toe kotsbeu te zijn
Pré-corona Chloé zou haar ogen niet geloven. Maar ik zie het: soms heb je het he-le-maal gehad met dat thuiswerken. Niet dat je heimwee hebt naar dat landschapskantoor of naar eindeloos smalltalken aan de koffieautomaat (god no). Maar af en toe mensen zien, kunnen pingpongen over iets waar je aan werkt, samen kunnen lachen om een goed gemikt woordgrapje: ik snap dat je dat soms mist.
De perfecte oplossing heb ik ook in 2023 nog niet gevonden. De co-workspace waar ik af en toe naartoe ging, heeft onlangs definitief zijn deuren gesloten. En de marginale driehoek heeft veel troeven, maar inspirerende werkplekken zijn er daar jammer genoeg geen van. Tot ik een beter alternatief gevonden heb, trek ik af en toe naar een koffiebar of de bibliotheek. Of smeek ik mijn klanten om toch eens fysiek af te spreken, haha 🙂
4. Marketing voor uw eigen boite met momenten pure tijdverspilling te vinden
Na al dat schrijven voor anderen is de inspiratie én de goesting soms ver te zoeken. I get that.
Maar alsjeblieft: stop met die felroze “aan-de-zaak” blokken in uw agenda systematisch te vullen met last minute klantenwerk. Uw eigen marketing is minstens even belangrijk. Laat u trouwens niet te fel leiden door hoe anderen dat aanpakken. Doe uw eigen ding maar. Ga all-in voor die nieuwsbrief. Jep, die heerlijke speeltuin waar ge zoveel plezier aan beleeft. Mensen voelen dat. Geef het tijd. Show up.
5. Uw kop soms zot te laten maken
Door coaches op Instagram, die u beloven dat de wereld aan uw voeten zal liggen (zolang ge maar instapt in hun traject met een prijskaartje van 3 nullen)
Door collega-ondernemers, die trots verkondigen dat ze op het punt staan om hun vijfde teamlid aan te werven.
Door advertenties over money mindset, 10K maanden en 5-urige werkweken.
Laat ze maar doen. Laat ze maar zijn. Laat uw kop niet zot maken.
Er is absoluut niks mis mee om gewoon met uw beide voeten in de modder van de realiteit te gaan staan en lekker uw handen vuil te maken. Om te zaaien like a motherfucker, om daarna -hopelijk- royaal te kunnen oogsten. Om niet nog een online cursus te kopen, maar eerst alles wat ge leerde in de vorige om te zetten in de praktijk.
6. Niet alles te willen zijn voor iedereen
Als er één ding is dat je het komende jaar zal leren, dan is het wel dit: jij hebt niet de ambitie om een agency te zijn of te worden. De rode draad, dat is en blijft tekst. Geen social media beheer, grafisch ontwerp of online advertenties. Wel copy met een vleugje storytelling en een hoekske af.
Is dat zakelijk gezien de slimste zet? Misschien niet. Want er is vraag naar freelancers die alles hierboven combineren, dat geloof ik best.
Is dat waar wij ons allebei het beste bij voelen, waar we écht een verschil kunnen maken? Hell yes!
7. Soms even niet oké te zijn
Moeilijk voor te stellen hé. Ik weet het, manneke. Vorig jaar zag ik u gaan-gaan-gaan. Bijna high van de adrenaline, die non-stop door uw aderen leek te gieren tijdens dat eerste jaar als zelfstandige in hoofdberoep.
Wel, guess what? Dat blijft niet duren. Ook adrenaline geraakt uitgewerkt op den duur. Meer zelfs: ik was in het tweede kwartaal van dit jaar mijn motivatie en goesting een beetje kwijt. Het stroomde totaal niet meer.
Eind februari zat ik in een situatie die ik tot dan toe nog niet had meegemaakt: ik was door mijn klantenwerk heen, en had geen nieuwe projecten in het vooruitzicht.
Fuck. Wat nu?
De ene dag was ik verlamd door besluiteloosheid. De andere dag nam ik random acties, in de hoop om uit de impasse te geraken. Maar het leek allemaal niet te werken.
Ik heb me tijdens die weken vaak de volgende vraag gesteld: “Waar ben ik eigenlijk mee bezig?”. En eerlijk is eerlijk, af en toe ook wel: “zou ik niet beter terug in loondienst gaan werken?”
Maar de mist klaarde op. Met dank aan een paar waardevolle gesprekken met collega-ondernemers, die me deden inzien dat ik niet alleen ben. Dat het overal wel eens minder gaat. Dat ik niet alles alleen hoef te doen. Dat ik me mag laten dragen en ondersteunen. En dat er altijd weer een lente & een zomer komt na een lange winter, dat gelukkig ook.
8. Om dingen nog niet te weten (maar toch al actie te ondernemen)
‘Hold on, let me overthink this’
Dat stond op een T-shirt die ik onlangs zag in een webshop. Ik had ze bijna gekocht. Want hallo, toepasselijk!
Maar had je alles aan deze carrièremove op voorhand overdacht? Dan was je er waarschijnlijk nooit aan begonnen. Al rommelend en aanmodderend probeer je je weg te vinden in het ondernemerschap. Dat is niet altijd plezant, laat staan Instagramwaardig. Maar meestal lukt het je gelukkig wel om de charme ervan in te zien.
Goed nieuws: vergeleken met waar jij nu bent, heb ik intussen al heel wat stappen gezet. Stappen die me dichter bij mijn kern hebben gebracht. Die me duidelijker maken welke richting ik uit wil, en wat mijn meerwaarde is naar klanten toe. Boeiend, to say the least.
9. Rust te nemen (én dat stiekem retespannend vinden)
Vorig jaar zou je 5 weken niet werken tijdens de grote vakantie. Weet je dat nog? Tot er een groot project op je pad kwam, waar je moeilijk nee tegen kon zeggen. Resultaat: frustratie levels die door het dak gingen. Bij de dochters, die het ongetwijfeld gevoeld hebben dat je mentaal niet 100% aanwezig was. En bij jezelf. Want werkdagen in de zomer? We weten allemaal dat die nog minder uren tellen dan tijdens het schooljaar.
Rusten, écht rusten, ging deze zomer gelukkig al iets beter. Ik nam een break die één maand duurde. Geen mails, geen socials, geen klantenwerk. En het was pas door even helemaal te deconnecteren dat ik het écht voelde en besefte. Hoe fel het mij de afgelopen 1,5 jaar in beslag heeft genomen om die copywriting-business van mij van de grond te krijgen.
To be continued dus, in de zomer van 2024 🤞
Meer schrijfsels zoals deze lezen?
Om de 2 weken deel ik een boeiend inzicht of een grappige anekdote in mijn nieuwsbrief. Als ik veel tijd en goesting heb, belanden die stukjes ook al eens op deze blog of op social media. Maar laat ons eerlijk zijn: dat is niet vaak 😂 #kenjezelf
Wil je zeker niks missen? Laat dan hieronder je gegevens & ik fix dat!
Credits coverfoto: Liesbeth van Fotofolies
